Vaarverslagjes 2016
Een rondje Biesbosch (zondag 14 februari)Even de website controleren van onze club. Het rondje Biesbosch staat ingepland op 14 februari 2016. Na een vorige poging, op 6 februari, welke we wijselijk hebben omgezet naar een tochtje Gentse binnenstad wegens extreem veel wind, staan deze parameters nu wel gunstig gezind. De voorspelling geeft nu een windsterkte van een 3 Bf, tot max. 4. Een groot verschil met 6 tot 7 Bf met rukwinden tot 9 van vorige week. Het getijde biedt eveneens de mogelijkheid om ook kleinere loopjes te varen.
Het is echter winter dus de temperaturen zijn niet zomers. Wij moeten onze kledij aanpassen voor een temperatuur tussen 0°C en 5°C. De sportievelingen van dienst zijn: David, Lien, Tilde, Aude en Aske, Frederik en An met Fluffy, Arno en ikzelf. |
|
Nog even bij de bakker stoppen. Hier is het veel drukker dan gewoonlijk. Ha ja, 14 februari is Valentijnsdag.
Als toemaatje krijgen we een verhaal van Arno die ’s morgens de keuze had tussen:
Aangekomen bij Vissershang te Hank wordt gestart met omkleden en het lossen van de boten. Aan het water aangekomen merken we dat het water veel hoger staat dan tijdens eerdere ervaringen. We moeten dus instappen tussen steiger en wal.
Er wordt besloten om naar de uitkijktoren te varen, onze lunch te verorberen en dan zien we nog wel. Het is even wachten tot iedereen is ingestapt en we varen weg. Vanuit de beschutting van de bomen varen we de weidsheid in van het open water. Na het dwarsen van de Spijkerboor, paddelen we via sloot van Sint-Jan en Gat van de Plomp naar Gat van de Zuiderklip. Hier staat een uitkijktoren die een mooi uitzicht geeft over het natuurgebied met zijn bewoners.
De beschutting van de toren maakt de koude dragelijker.
Na de lunch besluiten we de tocht in te korten door terug te varen naar Vissershang via de heenweg.
Bij aankomst aan Vissershang is het water gezakt en we kunnen nu gebruik maken van de steiger. De boten worden snel uit het water gehaald en naar de auto’s gebracht. Na het omkleden gaan we nog iets drinken in het cafe van de visserhaven. Op een ice-tea na kiest iedereen voor een warme chocolademelk met slagroom. Iedereen wil dus snel opwarmen na de geleden ontbering!
Het biedt ons de mogelijkheid om een snelle blik te werpen op de foto’s van de tocht.
Het besluit na de aangename dag is eensgezind: een mooi tochtje in een prachtig gebied. Voor herhaling vatbaar, maar liefst met iets warmere temperaturen.
Lieven
Als toemaatje krijgen we een verhaal van Arno die ’s morgens de keuze had tussen:
- mogelijkheid 1: deelnemen aan een rijkelijk gedekte Valentijnstafel, met zalm, …
- of mogelijkheid 2: oud brood eten en gaan kajakken.
Aangekomen bij Vissershang te Hank wordt gestart met omkleden en het lossen van de boten. Aan het water aangekomen merken we dat het water veel hoger staat dan tijdens eerdere ervaringen. We moeten dus instappen tussen steiger en wal.
Er wordt besloten om naar de uitkijktoren te varen, onze lunch te verorberen en dan zien we nog wel. Het is even wachten tot iedereen is ingestapt en we varen weg. Vanuit de beschutting van de bomen varen we de weidsheid in van het open water. Na het dwarsen van de Spijkerboor, paddelen we via sloot van Sint-Jan en Gat van de Plomp naar Gat van de Zuiderklip. Hier staat een uitkijktoren die een mooi uitzicht geeft over het natuurgebied met zijn bewoners.
De beschutting van de toren maakt de koude dragelijker.
Na de lunch besluiten we de tocht in te korten door terug te varen naar Vissershang via de heenweg.
Bij aankomst aan Vissershang is het water gezakt en we kunnen nu gebruik maken van de steiger. De boten worden snel uit het water gehaald en naar de auto’s gebracht. Na het omkleden gaan we nog iets drinken in het cafe van de visserhaven. Op een ice-tea na kiest iedereen voor een warme chocolademelk met slagroom. Iedereen wil dus snel opwarmen na de geleden ontbering!
Het biedt ons de mogelijkheid om een snelle blik te werpen op de foto’s van de tocht.
Het besluit na de aangename dag is eensgezind: een mooi tochtje in een prachtig gebied. Voor herhaling vatbaar, maar liefst met iets warmere temperaturen.
Lieven
Coude Winthertocht Kasterlee (zondag 24 januari 2016)
Met zijn achten tekenen we present voor de Coude Winthertocht in Kasterlee: David, Lien, Aude, Aske, Johan, Lieven, Frederik en ik. Ok, Kasterlee is een eindje rijden, en het is de tocht die we in putteke zomer ook afleggen op de Kleine Nete richting Grobbendonk, maar toch is iedereen blij weer in zijn/haar boot te kunnen stappen. Het traject op de Kleine Nete van Kasterlee naar Grobbendonk is dan ook echt de moeite waard, zelfs in de winter. Aude stapt bij Ellen (KKK) in de boot, Aske blijft bij ons in de buurt. En zo vatten we de tocht aan. Een eerste stop is voorzien aan Bobbejaanland, dat verdacht stiller is dan in de zomer. Een kom verse soep kan ons wel opwarmen. Lekker ...
Daarna gaat het verder tot aan de Hut, waar we even moeten overdragen. De lichte stroming op de Kleine Nete zorgt ervoor dat we goed vooruit komen. En hoewel we allemaal voorzien zijn op regen, blijken de weergoden ons gunstig gezind. De - veelal nieuwe - regenjassen moeten niet echt getest worden. In Grobbendonk gaan de boten weer op de remorque, waarna we terugkeren naar de club van Kasterlee voor een après-kajakje. De afwezigen hadden weeral ongelijk, het tochtje was de afstand naar Kasterlee absoluut waard! Deze kunnen ze ons ook alweer niet meer afpakken! Tot de volgende! (An) |
|
Vaarverslagjes 2015
Scheldetocht Hamme-Baasrode-Hamme (zondag 20 december 2015)
Een najaarstochtje op de Schelde
Het is dinsdag. De weersvoorspellingen voor het komende weekend zijn gunstig. Nu nog het getijde controleren: zondag 20 december 2015: HW 11.04 u te Antwerpen. Dit betekent HW te Hamme om 12.08 u. Ideale omstandigheden dus om een tochtje op de Schelde. Nu wordt het snel plannen en iedereen op de hoogte brengen van de tocht. Wij spreken af om uiterlijk om 11 u onze tocht aan te vatten vanaf Driegoten. An, Frederik en Arno zijn de mensen die meevaren. 10.15 u: Iedereen is reeds aangekomen aan de startplaats. Of toch niet. Tom heeft gisteren laat nog bericht gegeven dat hij ook deelneemt. Tom arriveert rond 10.30 u en moet eerst nog even zijn andere afspraken van die dag annuleren. Ik stel vast dat het tij toch verder staat dan ik vermoedde. Nog even de berekeningen controleren. Alle berekeningen zijn correct en dus kunnen we vertrekken. Voor we instappen zien wij een binnenvaartschip opboksen tegen de stroming richting Antwerpen. Ja, de motor gaat hard en maalt er duidelijk ettelijke liters brandstof door om voortgang te maken. Wij stappen in en vertrekken richting Dendermonde. Onze kano’s en kajaks gaan op en neer op de golfjes en met de wind in het gezicht genieten wij van deze ervaring. Voor Arno is het zijn eerste ervaring met getijdenrivier Schelde en de gelukzalige glimlach op zijn gezicht spreekt boekdelen. Wij varen langs Branst, Mariekerke en Sint-Amands tot Baasrode. Ter hoogte van Sint-Amands kom ik nog een oude bekende tegen. Steven Hobert is op terugweg nadat hij enkel kajakkers onder zijn hoede heeft genomen om tot Wintam te begeleiden. Aan het veer van Baasrode stellen wij vast dat het tij zijn hoogste niveau bereikt heeft en als wij verder varen, lopen wij het risico om tegen het tij op te gaan varen. Voordat we terugvaren verorberen wij eerst nog onze boterhammen. Achter de schuilhut van het veer zitten we beschut voor de wind en met het zonnetje in het gezicht. ZALIG!!!! Na onze lunch gaat het terug richt Driegoten. Het tij is gedraaid en nu is pas duidelijk hoe hard de stroming kan gaan! Binnenvaartschepen hebben nu ook minder brandstof nodig om richting Antwerpen te varen. Ook voor ons kost het minder inspanning nu wij een sterke stroming mee hebben met de wind in de rug. Het blijft genieten! Aangekomen te Driegoten dreigt het nog even spannend te worden. De uitstapplaats ligt niet ideaal. Om nu makkelijk te kunnen uitstappen is het water te ver gezakt voor de helling of nog niet ver genoeg om het plateau te gebruiken. Uitstappen langs de keien is hier niet de meest aangename optie. Plots weerklinkt de waarschuwing ‘binnenschip in aantocht’. Tegen de stenen blijven liggen is geen goed idee. Nu wordt het haast maken, met het risico op natte voeten. Oke, gelukt! En droog! Tom volgt mijn voorbeeld en samen staan wij aan de kant en dragen onze boten op de dijk terwijl de anderen even moeten wachten. Na het passeren van het schip, kunnen Arno, Frederik en An ook uitstappen. Het tochtje van ongeveer 21 km is afgelopen en voor ieder van ons is 1 ding duidelijk: DIT IS PAS GENIETEN! En dat op de laatste dag van de herfst! Nu nog gezellig een drankje nuttigen en nagenieten met zicht op de Schelde. Lieven Coppieters |